24 KASIM
24 Kasım 2011 08:00 / 1762 kez okundu!
"Hiçbir Kasım ayında bu kadar üşümedim ben… Bir yanda yıkım kararı çıkan okullar bir yanda 24 Kasım’ı kutlamadan geçen öğrencisiz günler. Binaların suskunluğu o kadar ağır ki. Onları dinlemek ağır geliyor. "
--------------*---------------
Kasım ayı çoğu kez hüzün taşır takvim yapraklarında. Belki de bu yüzden soğuktur mevsimde ağaçların yaprakları. Öyledir, sobalar kurulur, kar yağar, üşür insan.
Gün geçer 10 Kasım gelir. Atamız ölür hüzünleniriz. Yasa boğulur ülkem… Herkesin vardır 10 Kasım ile ilgili bir anısı. Annemin bile. Çocukluğunda haberlerde Atatürk’ün öldüğünü duymuş ve oturup saatlerce ağlamış. Ve dahası… Yavaş yavaş unutur çocuklar bu hüzünlü tarihi gün geçtikçe. Sonra 24 Kasım çıkar gelir. Çocukları bir heyecan kaplar. Öğretmenlerine hediyeler almak için ne savaşlar verilir evlerde. Ya anneyle ya babayla, birileriyle yapılır bu savaş. Zira yarın öğretmeni mutlu etmek kadar güzel bir şey olmayacaktır.
Hiçbir Kasım ayında bu kadar üşümedim ben… Bir yanda yıkım kararı çıkan okullar bir yanda 24 Kasım’ı kutlamadan geçen öğrencisiz günler. Binaların suskunluğu o kadar ağır ki. Onları dinlemek ağır geliyor.
Akşamüzeri yolda karşılaştığımız bir öğrenci soruyor: “Öğretmenim 5 Aralık’ta açılacak mı, okullar?” Tabi açılacak diyorum, merak etme sen…
En çok da okul binalarındaki irili ufaklı çatlaklar üzüyor beni. Her santiminde bir yaşam kazılı sanki.
O güzelim çocuklara ne diyeceğiz? Vahit öğretmenimiz nerde diyecekler, Halime öğretmenimiz nerde? Okay öğretmenimiz niye gelmedi diyecekler? Zehra öğretmenimiz bize ıslak mendil getirdi mi yine? diye soracaklar. Bu çocuklara ne diyeceğiz. Sınıf defterlerine attıkları 21 Ekim 2011 Cuma günkü imza sayfalarına nasıl bakacağız? Ya ben her karşılaşmamızda ortaokulda, lisede ve üniversitede bir abi gibi elimden tutup hiç bırakmayan hâlâ okulda masamın üstünde okuluma yaptığı yardımların tutanağında imzası olan Murat hocamı nasıl unutacağım!
Halime hocam, güleç yüzlü neşe dolu… Her karşılaşmamızda “Akın hocam, nasılsınız” diye seslenen güzel arkadaşımız…
Köy yolunda tebeşirim bittiği için okuluna uğradığım ve tebeşir kutusunu hiç düşünmeden veren iyi niyetli Vahit hocamız…
Üniversiteden beri tanıdığım, güzel insan Zehra hocamız…İlk geldiği günlerde evde tek kalmaktan korktuğundan hep arayıp halini sorduğum, kitaplığımda hediye ettiğin kitabı okumak ne kadar zor bir bilsen…
Anlatılacak gibi değilsiniz. Ölüm ne kadar da soğuk. Sizi o soğuk beton ve toz yığınlarında düşünmek, öldüğünüzü bilmek çok zor.
Geldi bir 24 Kasım daha hani hep derdiniz ya parayla bir şeyler almayın. Almadık öğretmenim, belki sayımız az ama size bu kış gününde çiçekler getirdik. Sizi unutmadık unutmayacağız da. Her 24 Kasım’da ilk akla gelenler olacaksınız.
Bugün en çok da size yakışıyor. Öğretmenler Gününüz Kutlu Olsun. Ruhunuz Şâd, Mekânınız cennet olsun…
Akın AKAR
24.11.2011
akinakar88@hotmail.com
