Yitik Düşünce
06 Mayıs 2011 02:32 / 1379 kez okundu!
Çoğu zaman okumak için tavsiye edilen kitapların içinde boğuluruz. Öyle ki bazı kitaplar: “bu kitabı muhakkak okumalısın!” tavsiyesi ile elimize tutuşturulmuştur. Bende de böyle durumlar azımsamayacak kadar çok.
Üniversite yıllarımda sinemaya ilgisi olduğunu düşündüğüm Mehmet Arıkan arkadaşım okumaya olan düşkünlüğümü görmüş olmalı ki Felsefenin Tesellisi adlı kitabı okumam için elime tutuşturmuştu. Yarın okurum, vaktim olunca (ki bu çok yanlış, çünkü kitap hergün okunmalı!) okurum derken, üniversite yıllarımın sonuna gelmiştim. Böylece istemeyerek de olsa arkadaşımın kitabını okumaya başlamadan geri vermişitim.
Git zaman gel zaman, yıllar sonra görev yaptığım ilkokulda, öğrencilerim için başlatmış olduğum hediye kampanyasına Neşe A. hanım efendi de katkıda bulundu. Bu hediyeler arasında inceliğini esirgemeyen Neşe Hanım, benim okumamı istediği birkaç kitap da yollamıştı. Neşe Hanımla sadece bir telefon görüşmesi yapmıştık ve hiçbir ortak paylaşımımız yoktu. Kitabın kapağını gördüğümde “yine mi o kitap!” dediğimi hâlâ duyar gibiyim. Evet, Felsefe’nin Tesellisi, Alain De Botton şimdi elimdeydi. Okumakta olduğum, bayağı hacimli bir kitap olan Tutunamayanlar’a (Oğuz Atay) kısa bir ara verip 3 – 4 gün içerisinde Felsefe’nin Tesellisi’ni okudum.
Kitabın akıcı ve ilgi çekici olması felsefenin yaşamın içine, olağan durumlara indirgenmesiydi aslında. Zaten felsefe, dünya görüşümüz değil miydi?* Kitapta da bu sınırın dışına çıkılmamış. Fakat felsefe içselleştirilirken, tek bir yaşam veya filozof da ele alınmamış, bir sağaltma yapılmış. Örneğin; Sokrates, Toplum Tarafından Kabul Görmemenin Tesellisi konuk oluyordu. Seneca, Düş Kırıklığı Yaşamanın Tesellisi ile; Schopenhauer, Kırık Bir Kalbin Tesellsisi ile… Nıetzsche, Zorlukları Yaşamanın Tesellsisi ile, bizlere bir yerde hayatı kabullenmeyi ve sorunlardan kaçmamayı hatırlatıyordu. Hatta: “… bir durum karşısında olabilecek en kötü sonucu olmuş farzederek yaşarsanız, stresinizin azalmış olduğunu göreceksiniz…” diyerek bir yerde sorunların her zaman var olduğunu ve mutluluğun bu sorunlarla baş edebilmek olduğunu söyler gibiydi.
Montaigne ve Epikuros da vardı. Daha fazlası da… Zira İ.Ö. 400 – 300 (tarihler değişiyor)lerden günümüze ışık tutacak o kadar değerli açıklamalar var ki, bunlar okudukça insanı değişik dünyalara götürürken, asıl yaşamın gerçeklik ilkesinde olduğunu gösteriyordu.
Meselâ Montaigne: “Bence doğru kişilerin, denklerin birbirini bulduğu bir dostluktan değerlisi yoktur. Evet! Bir dost! Bir dostla sık sık görüşmenin sudan daha serinletici, ateşten daha gerekli olduğunu anlatan eski bir söz ne kadar da doğrudur”** diyerek dostluk kavramının ciddiyetini gayet iyi özetliyordu.
Sadece dostluk değil yaşamın içinden her nokta, farklı kültürlere, iklimlere, değişkenliğine ve somutluğuna göre bir dönemim kilometre taşı olmuş insanlarla bir araya getirilmiş. Yitik çoğu düşüncenin insanlıkla yüzleştirilmesine çalışılarak, farklı kişilerle sohbet edilircesine onların ağzıyla, düşünceleriyle anlatılmış.
Kitabın arkasındaki tanıtıcı yazısı da fazlasıyla açıklayıcı: “Felsefe’nin Tesellsisi, yaşama ilişkin zekice, esprili ve rahatlatıcı yaklaşımı ile hem gündelik yaşamımızda kendimizi daha iyi hissetmemizi hem de bilgelik üzerine yeniden düşünmemizi sağlıyor”.
Tavsiye: peşinizden sizi kovalayan kitapları asla reddeetmeyin. Siz ona ulşamyaıp o size geliyorsa emin olun, ihtiyacınız olacak çok şeyde içindedir.
Okuma Aşk’ınız bol olsun. U(mutlu) kalın…
Notlar:
* Felsefe: http://tdk.org.tr/
** Alain De Botton, Felsefenin Tesellisi, Sel Yayıcılık, İstanbul, 2010
Akın Akar
akinakar88@hotmail.com
